Thursday, December 11, 2008

Statin ေဆးအုပ္စု၀င္ ေဆးမ်ားေၾကာင့္ ျပင္းထန္တဲ့ ႏွလံုးေရာဂါမ်ား ျဖစ္ႏိုင္ေခ်


12 November 2008

ကုိသားၫြန္႕ဦး - အစီအစဥ္ကုိရယူရန္ (MP3) audio clip
ကုိသားၫြန္႕ဦး - နားဆင္ရန္ (MP3) audio clip

ကိုလက္စေထာ (cholesterol) က်ဆင္းေစတဲ့ Statin ေဆးအုပ္စု အႏြယ္ Crestor ေဆးထုတ္လုပ္သူေတြရဲ႕ စမ္းသပ္ေလ့လာခ်က္သစ္အရ Statin ေဆးေတြဟာ ႏွလံုးရုတ္တရက္ ရပ္တန္႕တာမ်ိဳး၊ ေလျဖတ္တာမ်ိဳး ျပင္းထန္တဲ့ႏွလံုးေရာဂါမ်ိဳးေတြျဖစ္ႏိုင္ေခ် နည္းပါးလာေစတယ္လို႕ ေဆးပညာရွင္ေတြက ေျပာပါတယ္။ ဒီေဆးေတြစားျခင္းအားျဖင့္ ေသြးျပန္ေၾကာေတြ ေရာင္ရမ္း ထိခိုက္တာမ်ိဳး နည္းသြားေစတယ္လို႕လည္း ဆိုပါတယ္။

Statin ေဆးေတြဟာ ကမာၻေပၚမွာ အေရာင္းရဆံုး ေဆးတမ်ိဳးျဖစ္ခဲ့ၿပီး တႏွစ္ကို အနည္းဆံုး ေဒၚလာ ၂၂ ဘီလီယံ အေရားရိွေနပါတယ္။ Statin ေဆးေတြနဲ႕ ပတ္သက္လို႕ သုေတသနျပဳခ်က္သစ္တခု အေၾကာင္း ကိုသားညြန္႕ဦးက အခု အပတ္က်န္းမာေရးအစီအစဥ္မွာ တင္ျပထားပါတယ္။

Read More...

ေဆးမတိုးတဲ့ တီဘီေရာဂါပိုးသစ္ေၾကာင့္ အေသအေပ်ာက္ႏႈန္းပိုမ်ားလာႏိုင္


22 October 2008

ကုိသားၫြန္႕ဦး - အစီအစဥ္ကုိရယူရန္ (MP3) audio clip
ကုိသားၫြန္႕ဦး - နားဆင္ရန္ (MP3) audio clip
အလြန္ေရွးက်ကတည္းက ရိွလာတဲ့ အဆုတ္နာ တီဘီ ေရာဂါေၾကာင့္ တႏွစ္တႏွစ္ကို လူေပါင္း ၁.၇ သန္း ေသဆံုးၾကရပါတယ္။ အားလံုးနီးပါးဟာ ဖံြၿဖိဳးဆဲ တတိယႏိုင္ငံေတြကပါ။ အခုအခါမွာ ေဆးနဲ႕ယဥ္ပါးေနၿပီျဖစ္တဲ့ တီဘီ ေရာဂါပိုး အသစ္တမ်ိဳး ေပၚလာတာေၾကာင့္လည္း တီဘီေရာဂါနဲ႕ အေသအေပ်ာက္ႏႈန္းေတြ ပိုလို႕ တိုးမ်ားလာမယ့္ အရိပ္အေယာင္ရိွေနတယ္လို႕ က်န္းမာေရးကၽြမ္းက်င္သူေတြက စိုးရိမ္လာၾကပါတယ္။


ေဆးနဲ႕အေတာ္ေလးကို ယဥ္ပါးေနတဲ့ XCR-TB လို႕ေခၚတဲ့ တီဘီ မ်ိဳးစိတ္ဟာ အခုဆိုရင္ ႏိုင္ငံေပါင္း ၃၇ႏိုင္ငံမွာ ျပန္႕ႏွံေနပါၿပီ၊ အေတြ႕အႀကံဳနည္းတဲ့ ဆရာ၀န္ေတြက Antibiotics ပဋိဇီ၀ေဆးေတြကို အေလးအနက္မထားပဲ ထင္သလို သံုးစဲြတာေၾကာင့္နဲ႕၊ လူနာေတြကလည္း တီဘီ ေဆးကို ေဆးပတ္လည္ေအာင္ မေသာက္တာေတြေၾကာင့္ တီဘီပိုးဟာ ေဆးနဲ႕ယဥ္ပါး အသြင္းေျပာင္းလာၿပီး အခုလို မ်ိဳးစိတ္သစ္ေတြပါ ေပၚလာပါတယ္။ တီဘီ မ်ိဳးစိတ္သစ္ေၾကာင့္ တီဘီပိုး စဲြကပ္ခံရသူ အနည္းဆံုး ၅၀ရာခိုင္ႏႈန္း အသက္ဆံုးရံႈးရလိမ့္မယ္လို႕ ေဆးဖက္ဆိုင္ရာ ကၽြမ္းက်င္သူေတြက ယူဆထားပါတယ္။ အေၾကာင္းစံု အခု အပတ္ က်န္းမာေရးအစီအစဥ္မွာ ကိုသားၫြန္႕ဦးက တင္ဆက္ထားပါတယ္

Read More...

ေဆး၀ါး ျပတ္လပ္မႈေၾကာင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ ေအစ္ေရာဂါတိုက္ဖ်က္ေရး အခက္ႀကံဳ

01 December 2008

သားညြန္႕ဦး - အစီအစဥ္ကုိရယူရန္ (MP3) audio clip
သားညြန္႕ဦး - နားဆင္ရန္ (MP3) audio clip

A patient receives care from an MSF staff member.MSF
A patient receives care from an MSF staff member.MSF

ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ HIV/AIDS ေ၀ဒနာရွင္ ေတြအတြက္ အဓိက အသက္ကယ္ေဆး ART ေဆးျပားေတြ ရဖို႕ အခက္ႀကံဳ ေန တယ္လို႕ MSF နယ္စည္းမျခားဆရာ ၀န္မ်ားအဖဲြ႕က ႏို၀င္ဘာလ ၂၅ရက္ေန႕ က ထုတ္ျပန္ပါတယ္။ ျမန္မာႏို္င္ငံမွာ လက္ရိွ HIV ေရာဂါပိုး စဲြကပ္ခံရသူ ႏွစ္သိန္းခဲြေလာက္ရိွေနၿပီး အဲဒီအထဲ ခုႏွစ္ေသာင္း ေျခာက္ေထာင္ေလာက္ဟာ ေအအာတီ ေဆးျပားရရိွဖို႕ အေရးတႀကီးလိုအပ္ေနတယ္လို႕ ေျပာတာပါ။

ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ HIV/AIDS ေရာဂါေၾကာင့္ မႏွစ္တုန္းက လူေပါင္း ၂ေသာင္းခဲြ ေသဆံုးခဲ့ၿပီး၊ အခု ဒီႏွစ္မွာလည္း ေအအာတီ ေဆးျပားေတြ အလံုအေလာက္မေပးႏိုင္တာေၾကာင့္ ဒီအရည္အတြက္ အတိုင္း ေသဆံုးသူ ဦးရည္ရိွမယ္လို႕ MSF က ခန္႕မွန္းပါတယ္။

HIV/AIDS ေ၀ဒနာရွင္ေတြအတြက္ အသက္ကယ္ေဆးပမာျဖစ္တဲ့ ေအအာတီ ေဆးျပား အလံုအေလာက္ရရိွေရးဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ ေအစ္တိုက္ဖ်က္ေရးမွာ အဓိက အက်ဆံုး စိန္ေခၚခ်က္တရပ္ျဖစ္ေနတယ္လို႕ ေအစ္ေ၀ဒနာသည္ေတြကို ကူညီေစာင့္ေရွာက္ေနတဲ့အထဲ ထင္ရွားသူ တဦးျဖစ္တဲ့ မျဖဴျဖဴသင္းကလည္း သေဘာတူပါတယ္။

ေအစ္ေရာဂါ တိုက္ဖ်က္ေရးအတြက္ အဓိကက်တဲ့ ေအာက္ေျခလူထုအဆင့္ ပညာေပးနဲ႕ကာကြယ္ေရးလုပ္ငန္း၊ ေ၀ဒနာသည္ေတြကို ကူညီေစာင့္ေရွာက္ ေရးလုပ္ငန္းေတြမွာ ႀကံဳရတဲ့ အခက္အခဲေတြ ဘာေတြမ်ားရိွသလဲဆိုတာ မျဖဴျဖဴသင္းကို ကိုသားညြန္႕ဦးက ဆက္သြယ္ေမးျမန္းၿပီး အခုရက္ သတင္းပတ္ က်န္းမာေရးအစီအစဥ္မွာ တင္ျပထားပါတယ္။


Read More...

ႏိုင္ငံတကာ ေအစ့္တိုက္ဖ်က္ေရးလုပ္ငန္းမ်ား ေအာင္ျမင္မႈရေန


သားညြန္႕ဦး - အစီအစဥ္ကုိရယူရန္ (MP3) audio clip
သားညြန္႕ဦး - နားဆင္ရန္ (MP3) audio clip

People take out a rally to mark World AIDS day in Gauhati, India, 01 Dec 2008ဒီဇင္ဘာလ ၁ ရက္ေန႕ဟာ ကုလသမဂၢ က ေန သတ္မွတ္ထားတဲ့ ကမၻာ့ေအအိုင္ဒီအက္စ္ တိုက္ဖ်က္ေရးေန႕ျဖစ္ပါတယ္။ အခု က်င္းပ တာဆိုရင္ အႀကိမ္ ၂၀ ေျမာက္ရိွပါၿပီ။ ကမၻာ အ၀ွမ္းမွာေတာ့ ႏိုင္ငံေခါင္းေဆာင္ေတြ ေအစ့္တိုက္ဖ်က္ေရး တတ္ႂကြလႈပ္ရွားသူ ေတြနဲ႕ကမၻာ့ျပည္သူေတြဟာအခမ္းအနားေတြ က်င္းပၿပီး ကမၻာအ၀ွမ္း ေအစ့္ တိုက္ဖ်က္ေရး လုပ္ငန္း ေအာင္ျမင္မႈေတြကို ခ်ီးမြန္းေျပာခဲ့ၾကပါတယ္။ တခ်ိန္တည္းမွာပဲ ေအစ့္ေရာဂါတိုက္ဖ်က္ေရးနဲ႕ ေအစ့္ေ၀ဒနာရွင္ေတြကို အကူအညီေပးေရးေတြကို ပိုၿပီး လုပ္ေဆာင္ၾကမယ္လို႕လည္း ဂတိက ၀တ္ျပဳခဲ့ၾကပါတယ္။ အေမရိကန္အစိုးရရဲ႕ အခုႏွစ္အကုန္ပိုင္းအထိ HIV/AIDS ေ၀ဒနာသည္ ႏွစ္သန္း ကုသမယ္ဆိုတဲ့ ရည္မွန္းခ်က္ဟာလည္း ျပည့္မီွခဲ့တယ္လို႕ သမၼတဘြတ္ရ္ွက ေျပာပါတယ္။ AIDS ေရာဂါ တိုက္ဖ်က္ကူညီေရး သမၼတရဲ႕ အေရးေပၚ အစီအစဥ္ဟာလည္း အေတာ္ေလးကို ေအာင္ျမင္မႈေတြရတယ္လို႕ အသိအမွတ္ျပဳခံရပါတယ္။ ေနာက္လာမယ့္ သမၼတအျဖစ္ အေရြးခံထားရတဲ့ မစၥတာ ဘရက္ခ္ အိုဗား မားကလည္း သမၼတဘြတ္ရ္ွရဲ႕ ေအစ့္တိုက္ဖ်က္ေရး ႀကိဳးပမ္းခ်က္ေတြကို ခ်ီးမြန္းၿပီး သူ႕အေနနဲ႕လည္း ဒီလုပ္ငန္းေတြကို ဆက္လုပ္သြားမယ္လို႕ ဂတိျပဳပါတယ္။

ထိုင္းျမန္မာနယ္စပ္ မဲေတာ္ေဆးခန္းမွာလုပ္တဲ့ အခမ္းအနားမွာေတာ့ ေဒါက္တာ စင္သီယာေမာင္က “ဆင္းရဲမဲြေတမႈနဲ႕ ခဲြျခားဆက္ဆံမႈျပႆနာ ေတြကို ရွင္းႏိုင္မွသာ ေအစ့္ေရာဂါတိုက္ဖ်က္ေရး က်ဆင္းလာမယ္” လို႕ ေျပာဆိုသြားပါတယ္။




Read More...

Monday, December 8, 2008

အမိေျမကိုယ္စား အလုပ္လုပ္သူမ်ားဆုရ


ေဒါက္တာစင္သီယာေမာင္
NEJ/ ၂၈ ႏုိ၀င္ဘာ ၂၀၀၈


ထိုင္းႏိုင္ငံ Nation Media Group မွ ကမကထျပဳ၍ လူထုအက်ိဳးျပဳလုပ္ငန္းမ်ားကို လုပ္ေဆာင္ခဲ့သူမ်ားအား အမိေျမကိုယ္စားအလုပ္လုပ္သူမ်ားဆုကုိ ယခုႏွစ္မွစၿပီး ခ်ီးျမႇင့္ရာ တာ့ခ္ခ႐ိုင္အတြက္ ဆုရွင္ကို ထိုင္း-ျမန္မာနယ္စပ္ မဲေဆာက္ၿမိဳ႕ရွိ မယ္ေတာ္ေဆးခန္းတာဝန္ခံ ေဒါက္တာ စင္သီယာေမာင္အား ေရြးခ်ယ္လိုက္သည္။

အဆုိပါဆုသည္ ထိုင္းဘုရင္မင္းျမတ္ ဘူမိေဘာ အဒူယာဒက္ တိုင္းျပည္သို႔ မိန္႔ၾကားခဲ့သည့္ မိန္႔ခြန္းေကာက္ႏုတ္ခ်က္ကို ဂုဏ္ျပဳေသာအားျဖင့္ ခ်ီးျမႇင့္သည့္ဆုျဖစ္ၿပီး ထုိင္းႏုိင္ငံ (၇၆) ခ႐ိုင္တြင္ ခ႐ိုင္တခု လွ်င္ တေယာက္ႏႈန္းျဖင့္ လူထုအက်ိဳးျပဳလုပ္ငန္းမ်ားကို လုပ္ေဆာင္ခဲ့သူ (၇၆) ဦးအား အမိေျမကိုယ္စားအ လုပ္လုပ္သူမ်ား ဆုကို ယခုႏွစ္မွစတင္၍ ေပးအပ္မည္ျဖစ္သည္။

ထိုင္းဘုရင္မင္းျမတ္ မိန္႔ၾကားခဲ့သည့္မိန္႔ခြန္းတြင္ “လူတိုင္းလူတိုင္း ေကာင္းတာေတြ လုပ္ၾကဖို႔၊ လူတေယာက္ ေကာင္းမယ္ဆိုရင္ လူမႈအသိုင္းအဝိုင္းတခုလုံးကို အမ်ားႀကီး အက်ိဳးရွိေစတယ္” ဟု မိန္႔ၾကားခဲ့သည္ကို ေလး စားဂုဏ္ျပဳေသာအားျဖင့္ ႏိုင္ငံအတြက္ လူေတာ္လူေကာင္းမ်ား ထပ္မံေပၚေပါက္လာေစေရး ရည္ရြယ္ခ်က္ ျဖင့္ ယခုဆုအား ခ်ီးျမႇင့္ေပးအပ္ရျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း Nation Media Group ၏ေၾကညာခ်က္တြင္ ေဖာ္ျပထား သည္။

ဆုခ်ီးျမႇင့္ျခင္းခံရသူ ေဒါက္တာ စင္သီယာေမာင္က “ထိုင္းႏိုင္ငံမွာေနတာ ႏွစ္ (၂၀) ရွိပါၿပီ။ ထိုင္းႏိုင္ငံသားမ ဟုတ္ေပမယ့္ ထိုင္းကအသိအမွတ္ျပဳၿပီး ဒီဆုကိုေပးတာျဖစ္တယ္။ က်မတို႔ရဲ႕ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြကို လူမ်ိဳး ခြဲျခားမႈမရွိဘဲ အသိအမွတ္ျပဳအားေပးတဲ့အတြက္ ထိုင္းနဲ႔ျမန္မာ လူထုေတြ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈနဲ႔ နားလည္ မႈေတြ ပိုၿပီးရလာမယ္၊ က်န္းမာေရး၊ လူမႈေရး၊ ပညာေရးကိစၥေတြကို ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈေတြ အျပန္အလွန္ တိုးတက္လာမယ္လို႔ ျမင္ပါတယ္” ဟု ေခတ္ၿပိဳင္သို႔ ေျပာၾကားသည္။

ထိုင္းတႏိုင္ငံလုံး ယခုဆုရရွိသူ (၇၆) ဦးတြင္ သံဃာေတာ္မ်ား၊ အစိုးရဝန္ထမ္းမ်ားႏွင့္ လူထုအက်ိဳးျပဳလုပ္ ေဆာင္သူမ်ားကို အဓိကထား ေရြးခ်ယ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ေရြးခ်ယ္ခံရသူမ်ားထဲတြင္ ေဒါက္တာစင္သီယာ ေမာင္ အပါအဝင္ ႏိုင္ငံျခားသား (၃) ဦးပါရွိသည္။ ဆုေရြးခ်ယ္ေရး စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းမ်ားအရ ထိုင္းႏိုင္ငံ သားမ်ားျဖစ္ရမည္ဆိုေသာ္လည္း အသက္ (၁၅) ႏွစ္အထက္ ထိုင္းႏိုင္ငံတြင္ အနည္းဆုံး (၅) ေနထိုင္သည့္ လူထုအက်ိဳးျပဳလုပ္ငန္းမ်ား လုပ္ကိုင္လ်က္ရွိသည့္ ႏိုင္ငံျခားသားမ်ားလည္း အက်ဳံးဝင္သည္။

ဆုေပးပြဲအခမ္းအနားကို လာမည့္ ဒီဇင္ဘာလ (၁၁) ရက္ေန႔၌ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕တြင္ က်င္းပမည္ျဖစ္ၿပီး ဆုရရွိ သူမ်ားအား ထိုင္းႏိုင္ငံ ဘုရင္မင္းျမတ္ ဘူမိေဘာ အဒူယာဒက္၏ ဘုရင့္အႀကံေပးေကာင္စီ ဥကၠ႒ အၿငိ္မ္းစား ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ပရင္မ္တင္လဆူႏြန္ဒ္က ဆုခ်ီးျမႇင့္ေပးမည္ျဖစ္သည္။ ေဒါက္တာစင္သီယာေမာင္သည္ ယခုရရွိ မည့္ ဆုအပါအဝင္ ႏိုင္ငံတကာမွ ခ်ီးျမႇင့္ထားသည့္ ဆုေပါင္း (၁၅) ဆုရရွိထားၿပီးျဖစ္သည္။ ယခုရရွိသည့္ အမိေျမကိုယ္စား အလုပ္လုပ္သူမ်ား ဆုသည္ ဆရာမ စင္သီယာေမာင္ ထိုင္းႏိုင္ငံတြင္ ေနထိုင္သည့္ အႏွစ္ (၂၀) ကာလအတြင္း ထိုင္းႏိုင္ငံမွေပးအပ္သည့္ ပထမဆုံးဆုျဖစ္သည္။

၁၉၈၈ ခုႏွစ္ လူထုဒီမိုကေရစီအေရးေတာ္ပုံအား စစ္တပ္မွ အၾကမ္းဖက္ၿဖိဳခြင္းၿပီး အာဏာသိမ္းလိုက္သည့္ ေနာက္ပိုင္း ထိုင္း-ျမန္မာနယ္စပ္သို႔ ထြက္ေျပးတိမ္းေရွာင္လာၾကသူမ်ားထဲတြင္ ေဒါက္တာ စင္ဒီယာေမာင္ လည္း အပါအဝင္ျဖစ္ၿပီး ၁၉၈၉ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္ဝါရီလတြင္ လူ (၆) ဦးျဖင့္ လက္ရွိမယ္ေတာ္ေဆးခန္းအား စတင္တည္ေထာင္ခဲ့သည္။ လူ (၆) ဦးျဖင့္ စခဲ့သည့္ မယ္ေတာ္ေဆးခန္းသည္ ယခုအခါ အထူးသျဖင့္ ထိုင္းႏိုင္ငံတြင္း အလုပ္လာလုပ္ၾကသည့္ ျမန္မာအလုပ္သမားမ်ားႏွင့္ ေဒသအတြင္းေရာက္ ျမန္မာဒုကၡသည္မ်ားအတြက္ အခမဲ့က်န္းမာေရး ေစာင့္ေရွာက္မႈ ေဆာင္ရြက္ေပးခဲ့ရာ လက္ရွိတြင္ ေန႔စဥ္လူနာ (၃၀၀) ခန္႔အား ေဆးဝါးကုသေပးလ်က္ရွိသည္။ ယခုအခါေဆးခန္းတြင္ ဖ်ားနာေဆာင္၊ ခြဲစိတ္ေဆာင္၊ သားဖြားခန္း၊ ေသြးလႉဌာန၊ မ်က္စိဌာနႏွင့္ ေျခတုလက္တု တပ္ဆင္ေရးဌာနမ်ားဖြင့္လွစ္ထားၿပီး ေန႔စဥ္ က်န္းမာေရး ဝန္ေဆာင္မႈေပးလ်က္ရွိသည္။

အထူးသျဖင့္ ျမန္မာစစ္အစိုးရ၏ ဖိႏိွပ္ညႇဥ္းပန္းမႈအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွ ထြက္ေျပးလာခဲ့ၾကသည့္ ဒုကၡသည္မ်ား၊ စားဝတ္ေနေရး အဆင္မေျပမႈမ်ားေၾကာင့္ ထိုင္းႏိုင္ငံနယ္စပ္မ်ားတြင္ လာေရာက္အလုပ္လုပ္ ကိုင္ၾကသည့္ ျမန္မာႏုိင္ငံသားမ်ားသည္ ၎တို႔၏ က်န္းမာေရးအတြက္ မယ္ေတာ္ေဆးခန္းကို အဓိကအား ကိုးအားထား ျပဳၾကသည္။

Summary

Rest of your post

Read More...

Saturday, December 6, 2008

10 နာရီ 10 မီးနစ္

Summary

(ကမၻာ့ AIDS ေန႔ ၊မဲေဆာက္၊ ၀တၳဳတိုၿပိဳင္ပြဲမွာ ပထမဆုရ ၀တၳဳတို)

အခ်ိန္ႏွင့္ဒီေရသည္ လူကို မေစာင့္ပါတဲ့
ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ အခ်ိန္တခုကို ေစာင့္စားရင္း ဘ၀တျပင္လံုးကို ၿငိမ့္ေညာင္းလြန္း ေသာ ဒီလႈိင္းမ်ားတစစ တိုက္စားျခင္းခံခဲ့ရသူပါ …


ဒု.. ခ်ပ္..ခ်ပ္ .. ဒု … ဒု… ခ်ပ္ တင့္တင့္တင့္တင့္
"ဟင္း …… လာျပန္ၿပီ ဒီဖုန္း"
ဖုန္းေလးတစ္လံုး အလွဴခံမိပါတယ္ အရင္ဖုန္းပိုင္ရွင္ကိစၥေတြခ်ည္း ေျဖရွင္းေနရတယ္ လူနာကိစၥ၊ ေဆးကိစၥ၊ အေႂကြးကိစၥ ေၾသာ္…သူက ေဆးမွဴးတစ္ေယာက္ပဲေလ ဒီေလာက္ေတာ့ ရွိမွာေပါ့။
"ဟဲလိ္ု"
"ဟဲလို ဆရာလားဟင္"
ထင္သားပဲ။
"ဆရာ .. ကၽြန္မ၀တ္ရည္ပါ.. ဆရာကန္႕ထဲ သြားမယ္ သတင္းၾကားလို႔ အဲဒါ"
ေဟာ… ခက္ၿပီ သူမေျပာခ်င္တာေတြသာ ဆက္ေျပာေနသည္။
ကိုယ္ကလည္း ေျပာေနက် စကားပဲ ေျပာရမည္။
" ဟဲလို…. ဦးဇင္းက ဆရာျမင့္သန္းမဟုတ္ဘူးဗ် သူကန္႔ထဲသြားၿပီး ဦးဇင္းကို ဒီဖုန္းလွဴ သြားတာ"
"ရွင္… ေဆာရီးေနာ္… အဲ … ကန္ေတာ့ ကန္ေတာ့"
"ေအး … ေအး… ရပါတယ္"
"ဦးဇင္းက ဘယ္ေက်ာင္းကလဲဟင္"
" …… ေက်ာင္းကပါ"

မဲေဆာက္မွာ အလုပ္လုပ္ေနတဲ့ ဒကာ၊ဒကာမေတြပင့္လို႔ အလည္လာရင္း ဒီကျမန္မာ ျပည္သားေတြရဲ႕ အခက္ အခဲမ်ဳိးစံုကို ကိုယ္ေတြ႔ျမင္ရေတာ့ သူတို႔အတြက္ တစံုတခုေတာ့ ကူညီေပးႏိုင္ေကာင္းပါရဲ႕လို႔ဆိုၿပီး ေနလာလိုက္တာ ဘာလိုလိုနဲ႔ ႏွစ္ႏွစ္ေတာင္ ေက်ာ္လာပါေပ ေကာ။ ဦးဇင္းတို႔ ျမန္မာျပည္သားေတြကလည္း ဘာသာသာသနာဆို သိပ္ယံုၾကည္အားကိုးၾက တာကိုးဗ် ၾကည့္ေလ… မဲေဆာက္ပတ္၀န္းက်င္က စက္႐ံုက အလုပ္သမားေတြ တစ္လမွတခါ ရွားရွားပါးပါးရတဲ့ အားလပ္ရက္ေတြမွာဆို နီးစပ္ရာဘုရားသြားၾက ဘုန္ႀကီးေက်ာင္းသြားၾက ရက္ ႀကီးခါႀကီးေတြဆိုလည္း ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာပဲ အလွဴအတန္းေတြ၊ ေပ်ာ္ပြဲရႊင္ပြဲေတြလုပ္ၾကနဲ႔ တ ခ်ဳိ႕ဆိုမဂၤလာေဆာင္ရင္ေတာင္ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာ ေဆာင္ၾကတာ၊ ရဲဖမ္းလည္း ဘုန္းႀကီး ေက်ာင္းထဲ ဘုရားထဲေျပး၀င္တာပဲ အလုပ္ျပဳတ္လည္း ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းပဲ ဒီေတာ့ ထိုင္းဘုန္း ႀကီးေက်ာင္းေတြမွာ ျမန္မာဘုန္းႀကီးေတြရွိတာ သူတို႔အတြက္ အားတခုပဲေလ... ကိုယ္လည္း ဒီဘ၀မွာ တမဂ္တဖိုလ္မရမယ့္အတူတူေတာ့ ရြာအမႈဘုန္းႀကီးပတ္တယ္ပဲေျပာေျပာ ျပည္သူ ေတြရဲ႕အခက္အခဲကို သက္ဆိုင္ရာ ျမန္မာအဖြဲ႕ အစည္းေတြနဲ႕ လက္တြဲၿပီး တတ္ႏိုင္သေလာက္ ေျဖရွင္းေပးေနရတယ္.. ဒီလိုနဲ႕ပဲ အဖြဲ႕အစည္းကလူေတြနဲ႔ ရင္းႏွီးေနတာ က်န္းမာေရးအဖြဲ႕ တဖြဲ႔က ေဆးမွဴးျမင့္သန္းဆိုရင္ ဒကာရင္းဆရာရင္းကိုျဖစ္လို႔ … ဟိုတေလာကေတာ့ ဘာစိတ္ ေပါက္တယ္မသိဘူး…. ကန္႔ထဲ၀င္ေတာ့မယ္ဆိုၿပီး သူကိုင္ေနက် i-mobile ဖုန္းေလးလာလွဴ သြားၿပီး ျပန္ကုိ ေပၚမလာေတာ့ဘူး။
အဲဒီဖုန္းဟာ ဦးဇင္းရဲ႕ဘ၀ကို တဆစ္ခ်ဳိး ဆြဲေကြ႕လိုက္မယ္ဆိုတာ …

အခ်ိန္က ည (၁၀)နာရီ (၁၀)မိနစ္
ဖုန္းထဲက မ်ဳိးႀကီးရဲ႕ အျပာေရာင္ခ်စ္ည သီခ်င္းထျမည္လာတယ္။ အိပ္မေပ်ာ္ေသးတာနဲ႔ ေခါင္း အံုးေဘးက ဖုန္းကိုအသာစမ္းၿပီး ယူလိုက္တယ္… လက္ထဲအေရာက္မွာပဲ ဖုန္းကျပန္က်သြား တယ္….. missed call
ဘယ္သူပါလိမ့္ဆိုတဲ့ အသိနဲ႕ ဖြင့္ၾကည့္မိေတာ့ Wityi ၀တ္ရည္… ၾကားဖူးသလိုလုိေတာ့ ရွိသားပဲလို႔ ေတြးၾကည့္တယ္။
ေၾသာ္ … မေန႕က ဒကာမေလး …….
ဖုုန္းကို ေခါင္းအံုးေဘး အသာျပန္ခ်လိုက္တယ္… မၾကာပါဘူး…… ေနာက္တခါ ဖုန္းျပန္ျမည္ လာတယ္…. missed call…….
ဖြင့္ၾကည့္မိေတာ့ သူမပါပဲ ၀တ္ရည္… ခက္ၿပီ … ဒီတစ္ႀကိမ္ေတာ့ ဖုန္းကိုလက္ကမခ်ဘဲ ကိုင္ ထားလိုက္တယ္… ေမွ်ာ္လင့္ထားသလုိပဲ ဖုန္းျပန္ျမည္လာတယ္… ဒီတခါေတာ့ သူဖုန္းမခ်ခင္ ကိုယ္က ဦးေအာင္ ခလုတ္အစိမ္းေလးကို ႏွိပ္လိုက္တယ္
"ဟဲလို"
"…………………………….."
ျပန္ထူးသံမၾကား။
"ဟဲလို ဘာကိစၥရွိလို႔လဲ" လို႔ ေမးေတာ့မွ
"ဟဲလို ဟို.. ဟိုေလ…. ဖုန္းဖရီးေခါလုပ္ထားတာ ဆက္လို႔ရလားလို႔ အဲဒါ စမ္းၾကည့္တာ"
"ေၾသာ္"
"ဟို… ဘုန္းဘုန္းအိပ္ၿပီလားဟင္း … အဲ… အိပ္တာကို ဘယ္လိုေျပာလဲ မသိဘူး…."
"က်ိမ္းတယ္လို႔ ေျပာတယ္" ဒါေတာင္ ေမ့ေနေသးတယ္
"ေၾသာ္…. က်ိမ္းေနၿပီလားဟင္.. ကန္ေတာ့ေနာ္"
"ေအးေအး…. က်ိမ္းေတာ့ မက်ိမ္းေသးဘူး…. က်ိမ္းမလို႔လုပ္တုန္းပဲ"
"ရွင္… က်ိမ္းမလို႔ လုပ္တုန္း…. ဘာလုပ္ေနတာလဲ … ဟိ ဟိ"
"အဲ "
ဒုကၡပဲ ဒီဒကာမေလးနဲ႕ေတာ့
ဖုန္းကိုပိတ္လိုက္တယ္။စိတ္က မတင္မက်နဲ႔မို႔ ေတာ္ေတာ္နဲ႔အိပ္မေပ်ာ္ခဲ့ဘူး။ အဲ… က်ိမ္းလို႔ မေပ်ာ္ခဲ့ဘူး…
အဲဒီညက အိပ္မက္ထဲမွာ မဟူရာနတ္သမီးတစ္ေယာက္ ဦးဇင္းရဲ႕တံခါးကို လာေခါက္သြားခဲ့ တယ္။

အခုတေလာ စိတ္ေတြကမတည္ၾကည္ ေယာက္ယက္ခတ္ေနသည္။ ႏွစ္ေပါင္းႏွစ္ဆယ္နီးပါး ၀တ္လာတဲ့ သကၤန္းကပဲ ယားလာသလိုလို ပူလာသလိုလုိ ေန႔စဥ္ျပဳလုပ္ေနက် ဘုရား၀တ္ တတ္ ေမတၱာပို႔၊ပုတီးစိပ္၊တရားထုိင္ျခင္း ကိစၥတို႔မွာ သမာဓိမရ တခုခုဆီ အာ႐ံုေရာက္ေရာက္ ေနသလိုလုိ ညညဆိုရင္ တိုင္ကပ္နာရီကိုသာ ခဏခဏ ေမာ္ၾကည့္မိေနသည္။ ၁၀ နာရီထိုးတာ နဲ႔ ႏွလံုးခုန္ႏႈန္းေတြ ကစဥ့္ကလ်ား…
ဘုရား…… ဘုရား……..

၁၀ နာရီ ၁၀ မိနစ္
၀တၱရားတခုလို သံစဥ္မ်ားကို စီးနင္းရင္း သူမလာေနျပန္ပါၿပီ……..
အလုိ….ဘာျဖစ္လို႔မ်ား ငါ့လက္ေတြက ဖုန္းကို ကိုင္မိလ်က္သား ျဖစ္ေနပါလိမ့္….
"ဟဲ ဟဲလို"
အသံေတြက မတည္ၿငိမ္
"ဘုန္းဘုန္းလားဟင္… ဘာျဖစ္ေနတာလဲ…ေနမေကာင္းလို႔လား….. "
ေက်းဇူးျပဳၿပီး စကားေတြကို ဒီထက္မခ်ဳိသာပါနဲ႕ေတာ့ မိန္းကေလးရယ္
"…………………………….."
"ဘုန္း..ဘုန္း ေနမေကာင္းလို႔လားလို႔ ဒီက စိုးရိမ္လို႔ ေမးေနတာ"
"ဟို … ဟို ေကာင္းပါတယ္"
"ဟင့္အင္း… မယံုဘူး….. ေဆးတိုက္မယ္.. ပါးစပ္ဟ"
"ဗ်ာ"
ဦးဇင္းရင္ထဲက ႏွလံုးသားေတြ ကစုန္ဆိုင္းကုန္ၿပီ မိန္းကေလးေရ………
"ဒါပဲေနာ္…. မနက္ျဖန္က်ရင္ လာၾကည့္မယ္… စိတ္မခ်ဘူး"
ေသခ်ာပါသည္။ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ႀကိဳးစားပိတ္ဆို႔ထားေသာ ကၽြႏု္ပ္၏ ႏွလံုးသားၿမိဳ႕႐ိုးမ်ားကို ခ်ဳိျမရွတေသာ အသံလႈိင္းေလးမ်ားျဖင့္ သူမ ခ်ဳိးေဖာက္ဖ်က္ဆီးခဲ့ေလသည္။ တယုတယ ျပဳစုပ်ဳိး ေထာင္ထားေသာ အာ႐ံုမ်ားကို သူမ တစစႏွင့္ရိတ္သိမ္းေနခဲ့သည္။

ဒီအတိုင္းသာဆိုရင္ သာသနာ့ေဘာင္မွာ ဆက္ေနေန၍ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ တခုခုကို ဆံုးျဖတ္ဖို႔လို လာၿပီ။
သူမကို ဖြင့္ေျပာတိုင္ပင္ေတာ့ အလြယ္ကေလးပင္ သူမက အစီအစဥ္အားလံုးကို တပတ္အ တြင္းႏွင့္ အၿပီးဆြဲလိုက္ႏုိင္သည္။ ကၽြႏ္ုပ္ဦးဇင္းဦး၀ိမလဘ၀မွ ကို၀င္းျမင့္ဘ၀သို႕ ေရာက္ရွိခဲ့ သည္။ ဂ်င္းေဘာင္းဘီတပတ္ႏြမ္း အက်ႌလက္ရွည္ second hand ႏွင့္ ဦးဇင္းကို အဲေလ ကၽြန္ေတာ့္ကို သူမက "လူမင္းနဲ႕ တူတယ္"တဲ့၊ သူမကေတာ့ ကိုယ္လံုးေသးေသး
အရပ္က မႏွိမ့္မျမင့္ အသားအေရက ေရွးေခတ္သီခ်င္းထဲကလို ၫိုျပာညက္ ကိုယ္ၾကပ္အက်ႌ ီအၾကားနဲ႕ စကပ္ရွည္အနက္ ေရာင္ေဘးကြဲနဲ႔သူမကို ဘယ္သူနဲ႔တူလဲေမးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ မေျဖတတ္၊ တကယ္ပါ ဒီေခတ္မင္းသမီးမ်ားနဲ႕ ေမာ္ဒယ္မ်ားကို နာမည္တခ်ဳိ႕သာ ၾကားဖူးၿပီး ဘယ္သူ႔ကိုမွမသိ၊ သူမႏႈတ္ခမ္းစူလာသည္၊ သူမႏႈတ္ခမ္းနီကိုေတာ့ အၿမဲဆိုးေလ့ရွိသည္။ ဒါ့ ေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ကသတိရၿပီး ေျပာလိုက္သည္။ "ေရႊဂဲဲနဲ႔တူတယ္" သူမက ကၽြန္ေတာ့္ရင္ ဘတ္ႀကီးကို သူ႔လက္သီး ေသးေသးေလးေတြနဲ႔ ဖြဖြေလး ထုလိုက္တယ္။ကၽြန္ေတာ့္ရင္ထဲမွာ ပန္းေႀကြေတြနဲ႕ စမ္းေရေတြေရာႃပြမ္းစီး ဆင္းလို႔….
ခင္ဗ်ားတို႔ၾကားဖူးလား ေယာက်္ားတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဘ၀မွာအေပ်ာ္ဆံုးေန႔(၃)ေန႔ ရွိတယ္တဲ့။ ေထာင္ကလြတ္တဲ့ေန႔၊ ရွင္လိင္ျပန္တဲ့ေန႔၊မဂၤလာေဆာင္တဲ့ေန႔၊ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ အဲဒီ(၃)ေန႔ ထဲက ေထာင္ကလြတ္တဲ့ေန႔ကိုဖယ္ၿပီး က်န္တဲ့ေန႔(၂)ေန႔ကို တၿပိဳင္နက္တည္း ရလိုက္တာ၊ ကၽြန္ေတာ့ရဲ႕ မဂၤလာဦးညကေတာ့ သူမစီစဥ္ထားတဲ့ မယ္ေတာင္က ေတာင္ယာတဲေလးမွာ။ မဂၤလာႀကိဳးတားသူမရွိ၊ ခဲဲဖိုးေတာင္းသူမရွိ၊ ၿငိမ္းခ်မ္းလွပါဘိ။ အဲဒီညက မွတ္မွတ္ရရ ကၽြန္ေတာ့ ဘ၀ရဲ႕ ပထမဦးဆံုးည ဖုန္းထဲက ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ အခ်စ္သေကၤတသံစဥ္ျဖစ္တဲ့ မ်ဳိးႀကီးရဲ႕ အျပာ ေရာင္ညသီခ်င္းကုိဖြင့္ရင္း အၿပံဳးနဲ႕ေမွးစက္လို႔ ကာမေရယာဥ္ေၾကာမွာ အစုန္လိုက္ေလးလူး လြန္႔ေမွ်ာပါလိုက္ၾကတယ္….

ဘာ့ေၾကာင့္ရယ္ မသိ၊ည ၁၀ နာရီ ၁၀ မိနစ္ေလာက္မွာ ေခြးေတေလတစ္ေကာင္ရဲ႕ ဆြဲဆဲြငင္ငင္ အူလိုက္သံကုိေတာ့ ၾကားမိလိုက္တယ္။

ၾကံဳရာက်ဘမ္းအလုပ္ေတြကို ေမာင္တထမ္းမယ္တရြက္နဲ႔ႀကိဳးစားခဲ့ၾကတာအခုဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္ တို႔ အိမ္ေထာင္သက္ဟာ သံုးႏွစ္ေက်ာ္ေတာင္ခရီးေပါက္ခဲ့ၿပီ။ ကေလးယူဖို႕ကိစၥကေတာ့ သူမက ေမြးရာပါ ႏွလံုးေရာဂါရွိတယ္ဆိုၿပီး မယူျဖစ္ေသး၊ ထိုးေဆးနဲ႔တားထားတယ္။ သူမဟာ ေဆးေတြ လည္း မၾကာခဏ ေသာက္ေသာက္ေနရတယ္။ ႏွလံုးေဆးေတြလို႔ေတာ့ ေျပာတာပဲ။မၾကာ မၾကာ ေပါင္ၿခံေတြမွာ ေရၾကည္ဖုေတြ အကြက္လိုက္အကြက္လိုက္ ျဖစ္တတ္တယ္ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ညားစကတည္းက ခုခ်ိန္ထိ မယ္ေတာ္ေဆးခန္းကို တလတစ္ေခါက္ေလာက္ သြားသြားေနရ တယ္။ သူမ ေဆးခန္းသြားၿပီးျပန္လာရင္ အိမ္အတြက္ရိကၡာေျခာက္ေလးေတြလဲ ပါလာတတ္ တယ္။ အရင္ကေတာ့ သူမအေျခအေနကုိ ေမးေနက် အခုေတာ့လည္း ပံုမွန္သြားေနက်မို႔ အထူး အေထြ ေမးမေနေတာ့။

ကံၾကမၼာဆိုးဟာ အသိုင္းအ၀ုိင္းနဲ႔ လာတတ္တယ္တဲ့ ဘ၀ကပဲ ၾကမ္းတမ္း၍လားမသိ ေနပူပူ မိုးရြာရြာထဲ ေတာင္ယာေလးလုပ္လိုက္ ပန္း႐ံေလးလိုက္လိုက္နဲ႔ အခုတေလာ ကၽြန္ေတာ္ ခဏ ခဏဖ်ားေနတတ္သည္။ သူမေဆးခန္းသြားရင္ ပါရာမ်ားယူလာၿပီး ကၽြန္ေတာ့ကို တိုက္ေလ့ရွိ သည္။ ခဏတျဖဳတ္ေလာက္ သက္သာေသာ္လည္း အရွင္းႀကီးေကာင္းမသြား၊ ေခ်ာင္းပင္တ ဟြတ္ဟြတ္ ဆိုးလာသည္၊ အားအင္မ်ား ကုန္ခမ္းၿပီး ခႏၶာကိုယ္ကခ်ည့္နဲ႕နဲ႕ ကၽြန္ေတာ့္မွာ လက္ မွတ္မရွိ၍ ရဲဖမ္းမည္ဆိုးေသာေၾကာင့္ သူမကေဆးခန္းကို ေခၚမသြားရဲေသးတစ္လအတြင္းမွာ ေလးခါေလာက္ ဖ်ားေနသည္။ သူမ စိုးေတာ့ စိုးရိမ္ေနပံုရသည္။ မ်က္ႏွာမေကာင္း တစံုတခုကို မတင္မက်ျဖစ္ေနပံု ၿပီးေတာ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္တခုကို ပင္ပန္းႀကီးစြာ ခ်လိုက္ေၾကာင္း သက္ျပင္း ရွည္ႀကီးက သိသာလွသည္။

"မနက္ျဖန္ မနက္က်ရင္ ကို႕ကို ကၽြန္မ ေဆးခန္းေခၚသြားမယ္"

ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေဆးခန္းေရာက္ေတာ့ နံနက္၈နာရီထိုးခါနီး ေမာပန္းလြန္းေသာေၾကာင့္ ေဆးခန္း ေရွ႕အုတ္ခံုေပၚတြင္ ခဏထိုင္နားေနလိုက္သည္။ လက္မွတ္ဌာနတြင္ လူတခ်ဳိ႕တန္းစီေနၾက သည္ကိုေတြ႕ရသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ပင္ ေဆးခန္းတံဆိပ္ပါ အက်ႌီ၀တ္ဆင္ထားေသာ အမ်ဳိးသ မီးႏွစ္ေယာက္က သူမကိုေတြ႕ေတာ့ ငယ္ေပါင္းႀကီးေဖာ္ေတြလိုေခၚ ေျပာႏႈတ္ဆက္ေနၾကသည္။ သူမက ထိုအမ်ဳိးသမီးႏွစ္ေယာက္ကို ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ မလွမ္းမကမ္းသို႕ ေခၚသြားၿပီး စကားေျပာ ေနၾကသည္။

"…….. ပိန္သြားတယ္……. ေ၀ါဗီြရွင္း ……… ရိကၡာ…….ARV "
ကၽြန္ေတာ္ မၾကားတခ်က္ ၾကားတခ်က္
မၾကာပါ၊အိတ္တလံုးလြယ္ထားေသာ ေဆး႐ံုအက်ႌအျဖဴေရာင္ႏွင့္ လူတေယာက္ သူတို႔ဆီ ေလွ်ာက္လာေနသည္။ ထိုသူကိုေတြ႔ေတာ့ သူမအနည္းငယ္ အိေျႏၵပ်က္သြားသည္ကို သတိ ထားလိုက္မိသည္။ ထိုသူက သူမကို ဖိေဟာက္ေနပံုရသည္။ ဘာေတြလဲ
ကၽြန္ေတာ္ ေ၀ခြဲမရျဖစ္ေနခ်ိန္မွာ ဟိုအမ်ဳိးသမီးႏွစ္ေယာက္က ကၽြန္ေတာ့ဆီေလွ်ာက္လာၿပီး ျပံဳး ျပံဳးရႊင္ရႊင္နဲ႕ လက္မွတ္ လိုက္လုပ္ေပး၊ ေဆးမွဴးအခန္းဆီေခၚသြားေပးနဲ႔ ကူညီေပးရွာသည္။
"ေမာင္ေလး.. ဘာမွ အားမငယ္နဲ႔တဲ့ "
အမ်ဳိးသမီးႏွစ္ေယာက္နဲ႔ပါလာတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ကိုေဆးမွဴးက ေျခအဆံုးေခါင္းအဆံုး ၾကည့္ေန တယ္။ မ်က္လံုးေတြက တမ်ဳိးပဲ။ ၿပီးမွ ကၽြန္ေတာ့္ကို ဘာျဖစ္လဲလို႔ေမးတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က ခံစားေနရတဲ့ ေ၀ဒနာေတြကို အခ်ိန္ကာလနဲ႔တကြ ေျပာျပလိုက္ေတာ့ နားၾကပ္နဲ႔ ရင္ေတြေက်ာ ေတြကိုစမ္းသည္။ ပါးစပ္ဟခိုင္းၿပီးၾကည့္သည္။ ကီလိုခ်ိန္ခိုင္းသည္။ ၿပီးေတာ့ စာရြက္တစ္ရြက္ ေပၚမွာစာေရးၿပီး ေသြးစစ္ဖို႔ေျပာသည္။ ေသြးမစစ္ခင္ အမ်ဳိးသမီးႏွစ္ေယာက္ကပင္ အခန္းေလး တခုစီ လိုက္ပို႕ေပးသည္။ အခန္းထဲေတာ့လိုက္မ၀င္ပါ။ အခန္းထဲတြင္ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ႏွင့္ လူ ရြယ္တစ္ေယာက္ ထုိင္ေနသည္။ ကၽြန္ေတာ့္ကို ႏွစ္လိုဖြယ္အၿပံဳးနဲ႔ေနရာေပးရင္း သူ႔ကိုယ္သူမိတ္ ဆက္ၿပီး သူ႔ကိုယံုႀကည္စြာနဲ႔ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေဆြးေႏြးဖို႕ေျပာသည္။ သူေမးတာေတြကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့အလုပ္အကိုင္၊ၿပီးေတာ့ အိမ္ေထာင္ရွိလား၊ အေပ်ာ္အပါးလိုက္စားဖူးလား၊ ေသြးသြင္း ဖူးလား? ကၽြန္ေတာ္လည္း အမွန္အတုိင္းပဲ ေျဖၾကားခဲ့သည္။ ဘုန္းႀကီးလူထြက္၊ ေသြးမသြင္းဖူး ဘူး၊ အေပ်ာ္အပါးကင္းစင္၊ အိမ္ေထာင္ရွိ။
သူက ဆက္ေျပာသည္။
"ကိုယ့္ကိုယ္ကို ယံုၾကည္မႈ ရွိတယ္ေပါ့" တဲ့
ရွိတာေပါ့ ကၽြန္ေတာ္က သူမတေယာက္တည္း
ကၽြန္ေတာ္ေခါင္းၿငိတ္လိုက္သည္။
"ဟုတ္ကဲ့"
" အခုစစ္မွာက HIV စစ္မွာ အဲဒါနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဘယ္လို သိထားဖူးသလဲ ဥပမာ HIV ပိုးဟာ ဘယ္လိုကူးသလဲ"
H….I…..V
ရင္ေတြ တထိတ္ထိတ္ ခုန္လာသည္။
" လိင္ဆက္ဆံတာတို႔ ေသြးသြင္းတာတို႔က ကူးတယ္လို႔ ၾကားဖူးပါတယ္ဆရာ"
သူက ၿပံဳးရင္း " ခင္ဗ်ား ကြန္ဒံုးသံုးလား"
"မသံုးဘူး ဆရာ…"
"ဒါဆိုရင္ ခင္ဗ်ားအိမ္ေထာင္ဖက္အေပၚ ဘယ္လိုသေဘာရလဲ ယံုၾကည္မႈရွိလား"
"ဗ်ာ….."
အခုမွ ကၽြန္ေတာ္သတိရလိုက္မိသည္။ အရင္က ကၽြန္ေတာ္ ဒါေတြဘာလို႔ေမ့ေနခဲ့တာလဲ ၀တ္ရည္….. ႏႈတ္ခမ္းနီ အၿမဲဆိုးတဲ့ သူမ…….
ေသာက္ေဆးမ်ား………
မြဲေျခာက္ေျခာက္ အသားအေရ……..
ေပါင္ျခံတ၀ိုက္မွ ရည္ၾကည္ဖု အကြက္မ်ား….
"ကဲပါေလ ေသြးစစ္ၿပီးလို႔ အေျဖထြက္ေတာ့ ရွင္းသြားမွာပါ။ အဲဒီအခ်ိန္က်ရင္ ျပန္ေဆြးေႏြးၾက တာေပ့ါ။ စိတ္ကို ေအးေအးထားပါ"
အခန္းအျပင္ေရာက္ေတာ့ သူမႏွင့္ဟိုအမ်ဳိးသမီးႏွစ္ေယာက္ ေစာင့္ေနသည္။ သူမမ်က္ႏွာမ ေကာင္း ကၽြန္ေတာ္လည္း ဆြံ႕အေနသည္။ ေျပာစရာစကားမရွိ။ ေသြးေဖာက္သည့္ ဌာနသို႔သြား ၍ ေသြးေဖာက္ၿပီး ဆရာမက မနက္ျဖန္ ျပန္ခ်ိန္းသည္။ ကၽြန္ေတာ္ အိမ္မျပန္ခ်င္ေတာ့ အေျဖကို သိခ်င္လြန္း၍ပဲလား…ခရီးေ၀းလို႔လား…ကၽြန္ေတာ္မေ၀ခဲြတတ္…
သူမကေတာ့ အိမ္ကို စိတ္မခ်ဟုဆိုကာ ပိုက္ဆံတစ္ရာ လက္ထဲထည့္ေပးၿပီး ျပန္သြားသည္။ အမ်ဳိးသမီးႏွစ္ေယာက္ စီစဥ္ေပးေသာ အေဆာင္ထဲတြင္ တညလံုးလမ္းေလွ်ာက္ လိုက္ထုိင္ လိုက္လွဲလိုက္ႏွင့္ အိပ္မရခဲ့။

အေတြးမ်ားက အတိတ္ဆီ …
ရြာဦးေက်ာင္းက အုန္းေမာင္းေခါက္သံႏွင့္ ကိုရင္ဘ၀ပံုရိပ္မ်ား၊ ေက်းဇူးရွင္ ဆရာေတာ္ဘုရားရဲ႕ ၾသ၀ါဒ၊ ပုတီးစိပ္ႏွင့္ အေမအို…
မ်က္ရည္မ်ား ေ၀့သီလာသည္။
မနက္ျဖန္… မနက္ျဖန္ဆိုရင္…

စစ္မုန္းေသြး (SAW)
(ဤ၀တၳဳတိုသည္ ျဖစ္ရပ္မွန္ကို အေျခခံ၍ လူနာမည္မ်ားေျပာင္းကာ ခံစားေရးဖြဲ႕ထားပါသည္)

Read More...

ေဒၚေအးေအးမာမွ ဖဲၾကိဳးနီဆုလက္ခံရရွိေနပံု




Read More...